PAPOIO, DE RIANXO, UN HOME BEN QUERIDO

Por José Manuel Romero


Buscade polo mundo adiante
ó máis amigo da Paz
e mesmo que sexa capaz
de ser risoño e tolerante,
sabede que o temos diante
e non nos decatamos del,
ten a risa a flor de pel,
é capaz de vestirse de vella,
de subirse a unha angarella
pra ser o Rei dos Carnavais,
non enfadarse xamais
pois é persoa festeira,
quer ser feliz á súa maneira
e divertir ós demais.

Ten, como vos sabedes
unha figura algo rara,
tanto que con esa cara
gaña os concursos con creces
e gañaría máis veces
si se presenta outra vez
sería como ter na vellez
unha paga vitalicia
e dígovos sen malicia
e con toda sinceridade,
que non foi rei da fealdade
senón da beleza abstracta
que si Picasso o retrata
pasaría á posteridade

Non lle gusta a discusión,
cando ten un pequeno preito
sáelle unha risa do peito
para arranxar a cuestión
e cando lle veña a ocasión
que, como a todos, se morra,
penso que naquela hora
irá rindo no caixón.

Agradecémoslle de corazón
tódalas festas rachadas,
os días de carnavaladas
na angarella polas rúas.

Gracias Papoio polas túas
contaxiosas gargalladas.