domingo, 25 de septiembre de 2011

PANCHO MARTÍNEZ: mensaxeiro no alén




Por José Manuel Romero Iglesias
(Do libro-revista da GUADALUPE-2011)






Na noite silandeira entre as amigas bamboliñas
sen público, sen adeuses, sen ningunha despedida,
baixa suave, coma o suave voar das anduriñas
o desourentado pano do teatro da vida,
o destino incongruente atenázalle o corazón
e Pancho atravesa o umbral ata outra amañecida,
mais de súpeto soan aplausos e levántase o telón.

O elenco imaxinario que Pancho reverdeceu
aplaude posto en pé, o seu novo Director,
son personaxes universais, pro rianxeiros de seu,
O Garreante, Ramonciño, Sabela e o bailador,
Sinforosa, Don Miguel, Matapitos e Pimpinela,
pervivirán cos Rianxeiros, con Don Saturio e tamén Lela,
mentres bulan no maxín dun Barbeiro Soñador.

Pancho sube as táboas e fai outra vez de actor,
como fixo en Almagro, en Lisboa, no Romea ou no Español,
Familia, veciños, compañeiros, eu sigo co mesmo ardor
que puxen escribindo no meu exiguo cartafol,
levando con orgullo ser galego e rianxeiro
agora en singraduras ata mais alén do sol
pero este xoves (de Guadalupe) vereivos no Feirón Mariñeiro.



No hay comentarios:

Publicar un comentario